2.01.2. Zypendaal
N.B. In 1642 werd bij magescheid over de nalatenschap van Abraham Paigniet en Otto van die Gruythuysen aan Laurens Swaenswijk en diens vrouw Petronella Paigniet toegedeeld het goed "De Syp" met huis en hof. Zij verkochten dit goed in 1649 aan Abraham Tulleken, wiens erfgenamen het in 1654 overdroegen aan Willem Everwijn en diens vrouw Geertruid Kelffken. In 1661 werden Dr. Josias van Harn en zijn vrouw Ermgard Verstegen eigenaren; het op het goed nieuw gebouwde spijker droeg toen de naam "Sypendael". Nadien waren eigenaar Dr. Gerhard van Harn, Henrick van Bayen (krachtens verwin) en Mr. Willem van Bayen, uit wiens desolate boedel het goed in 1743 werd verkregen door Mr. Hendrik Willem Brantsen. Tot 1925 bleef Zypendaal in het geslacht Brantsen. De N.V. Eerste Nederlandsche Kunstzijdefabriek Arnhem, die het landgoed in 1925 had gekocht, droeg kasteel en park in 1930 over aan de gemeente Arnhem, die het nog bezit en thans ook dat gedeelte van het landgoed heeft verworven, dat niet bij de overdracht van 1925 was inbegrepen. In de achttiende en negentiende eeuw hebben de Brantsens zeer vele gronden aangekocht en verenigd met het landgoed Zypendaal. Daar dit goederenbezit als één complex werd beschouwd, zijn ook de eigendomsbewijzen van gronden, die niet in de overdracht van 1925 waren begrepen, onder dit hoofd geplaatst.

1.3.4. Eigendomsbewijzen en het beheer der goederen

II. Bederekeningen van de landrentmeesters-generaal, 1548-1574
N.B. Ook in de 1ste gewone rekening van GERARD RENOY (no. 1702) is een bede verantwoord. In art. 65 van de instructie van de Rekenkamer worden de rekeningen van den landrentmeester-generaal onderscheiden in die van de domeinen en die van de generaliteit. Met die van de generaliteit zijn bedoeld de hier beschreven bederekeningen. Zij komen na de afzwering niet meer voor, in verband met de wijziging, die het belastingstelsel destijds heeft ondergaan, welke medebracht, dat de Rekenkamer uitsluitend met het domeinbeheer belast bleef. De bederekeningen van GRAMAYE zijn, evenals zijn gewone rekeningen, te Brussel afgehoord. De Rekenkamer ontving daarvan alleen afschriften op papier, waarvan enkele bewaard en bij de origineelen geplaatst zijn. Die origineelen zijn n.l. in lateren tijd uit Roermond naar Arnhem gezonden. Het afschrift van de 3de rekening betreffende de in 1547 toegestane bede is eveneens van daar gekomen, in 1615. Hoewel zij niet op het beheer van de domeinen betrekking hebben, springt toch het belang van het bezit van deze rekeningen met de bijlagen voor de Rekenkamer in het oog vooral t.a.v. de rekeningen van de bede van 1547, waarvan de opbrengst in hoofdzaak voor de lossing van verpande domeinen is gebruikt.

2. Civiele zaken
N.B. Het civiele proces was een z.g. ordinaris proces een rechtsstrijd tussen de partijen in geschil. De aanlegger maakte een zaak aanhangig door middel van een request om citatie, een verzoekschrift tot dagvaarding van de tegenpartij. Voeging van een belanghebbende met een der procespartijen kwam geregeld voor. Er worde aan herinnerd, dat het Hof aan de beklaagde in een criminele zaak een ordinaris proces kon toestaan De momber trad hierbij op als eiser, de beklaagde als verweerder. Vergel. inv. nos. 4811a-4811c. Voor de bevoegdheden van het Hof in civiele zaken in eerste aanleg zie P. Nijhoff, Registers op het archief, afkomstig van het voormalig Hof..., 1856, het Voorbericht, en Tegenwoordige Staat der Vereenigde Nederlanden, III, Gelderland, Amst. 1740, blz. 160 vgl. Zie de Inleiding, hoofdstuk VII, 1 en 2, de kanselarij ordonnantie van 1547, artt. 6 24, en de kanselarij ordonnantie van 1622/1651, artt. 15-22, 24-32.

2.02.2. Rhederoord
N.B. Door Willem Everwijn en zijn vrouw Johanna Kelffken werden in het einde der zeventiende eeuw zeer veel stukken grond aangekocht, die vererfden op Nalida Everwijn, hun dochter, die gehuwd was met Hendrik Brantsen. Na dode van Hendrik Brantsen kwam bij magescheid tussen zijn kinderen een gedeelte der Rhedense bezittingen aan Willem Reinier Brantsen (1701-1789). Hij was het, die omstreeks 1745 op zijn bezittingen een huis liet bouwen (op Stickhuysen, op de Stickenberg, aan de de Middachter Steeg) dat de naam Rhederoord ontving. Toen hij in 1789 ongehuwd overleed, vererfde het op Derk Willem Abraham Brantsen en diens vrouw Gerharda Abigael Agatha Brantsen, kinderen van twee broeders van de erflater. In 1819 kwam het huis aan hun dochter Wilhelmina Nalida Reiniera Brantsen (overleden 1829) die het huis naliet aan haar neefje Jacob Pieter Johan Theodoor Brantsen. Na zijn dood in 1881 kwam het aan zijn neef Jhr. Theodoor Leopold Brantsen. Deze verkocht het goed Rhederoord in 1911 aan N.J.H. van Hasselt, die het archief Rhederoord schonk aan het Rijksarchief in Gelderland. Voor de herkomst van andere stukken betreffende dit en andere goederen onder Rheden zie men de inleiding.

2.01.2. Zypendaal
N.B. In 1642 werd bij magescheid over de nalatenschap van Abraham Paigniet en Otto van die Gruythuysen aan Laurens Swaenswijk en diens vrouw Petronella Paigniet toegedeeld het goed "De Syp" met huis en hof. Zij verkochten dit goed in 1649 aan Abraham Tulleken, wiens erfgenamen het in 1654 overdroegen aan Willem Everwijn en diens vrouw Geertruid Kelffken. In 1661 werden Dr. Josias van Harn en zijn vrouw Ermgard Verstegen eigenaren; het op het goed nieuw gebouwde spijker droeg toen de naam "Sypendael". Nadien waren eigenaar Dr. Gerhard van Harn, Henrick van Bayen (krachtens verwin) en Mr. Willem van Bayen, uit wiens desolate boedel het goed in 1743 werd verkregen door Mr. Hendrik Willem Brantsen. Tot 1925 bleef Zypendaal in het geslacht Brantsen. De N.V. Eerste Nederlandsche Kunstzijdefabriek Arnhem, die het landgoed in 1925 had gekocht, droeg kasteel en park in 1930 over aan de gemeente Arnhem, die het nog bezit en thans ook dat gedeelte van het landgoed heeft verworven, dat niet bij de overdracht van 1925 was inbegrepen. In de achttiende en negentiende eeuw hebben de Brantsens zeer vele gronden aangekocht en verenigd met het landgoed Zypendaal. Daar dit goederenbezit als één complex werd beschouwd, zijn ook de eigendomsbewijzen van gronden, die niet in de overdracht van 1925 waren begrepen, onder dit hoofd geplaatst.

2.01.2. Zypendaal
N.B. In 1642 werd bij magescheid over de nalatenschap van Abraham Paigniet en Otto van die Gruythuysen aan Laurens Swaenswijk en diens vrouw Petronella Paigniet toegedeeld het goed "De Syp" met huis en hof. Zij verkochten dit goed in 1649 aan Abraham Tulleken, wiens erfgenamen het in 1654 overdroegen aan Willem Everwijn en diens vrouw Geertruid Kelffken. In 1661 werden Dr. Josias van Harn en zijn vrouw Ermgard Verstegen eigenaren; het op het goed nieuw gebouwde spijker droeg toen de naam "Sypendael". Nadien waren eigenaar Dr. Gerhard van Harn, Henrick van Bayen (krachtens verwin) en Mr. Willem van Bayen, uit wiens desolate boedel het goed in 1743 werd verkregen door Mr. Hendrik Willem Brantsen. Tot 1925 bleef Zypendaal in het geslacht Brantsen. De N.V. Eerste Nederlandsche Kunstzijdefabriek Arnhem, die het landgoed in 1925 had gekocht, droeg kasteel en park in 1930 over aan de gemeente Arnhem, die het nog bezit en thans ook dat gedeelte van het landgoed heeft verworven, dat niet bij de overdracht van 1925 was inbegrepen. In de achttiende en negentiende eeuw hebben de Brantsens zeer vele gronden aangekocht en verenigd met het landgoed Zypendaal. Daar dit goederenbezit als één complex werd beschouwd, zijn ook de eigendomsbewijzen van gronden, die niet in de overdracht van 1925 waren begrepen, onder dit hoofd geplaatst.